Lead by questions, not answers
“In the face of rapid, disruptive change, companies are realizing that managers can’t be expected to have all the answers and that command-and-control leadership is no longer viable. As a result, many firms are moving toward a coaching model in which managers facilitate problem solving and encourage employees’ development by asking questions and offering support and guidance rather than giving orders and making judgments.” Harvard Business Review.
Ik krijg veel vragen van managers die gaan over varianten van “anderen in beweging te krijgen”. Aan ene kant hebben ze mensen in hun team die zelfstandig moeten, kunnen en willen werken. Maar aan de andere kant worden ze ook verantwoordelijk gehouden voor resultaten. Zolang de resultaten goed zijn is er niets aan de hand. De strategie “Verantwoordelijkheid laag in de organisatie leggen” werkt dus. Het wordt spannend als mensen andere keuzes maken: over de manier waarop het doel bereikt wordt, over hun tijd en prioriteit of als resultaten niet gehaald worden. De verleiding is dan groot om de teugels flink aan te trekken en te laten zien wie de baas (of expert) is.
De zwaarte van dit dilemma is heel voelbaar. De druk van hoger management of de klant voelen om NU te presenteren en aan de andere kant vast te houden aan een manier van werken die een lange termijn benadering vraagt. Vaak staat de manager er alleen voor om alle vaardigheden te leren die nodig zijn om deze coachende leiderschapsrol in de praktijk vorm te geven? En het leren ervan wordt uitbesteed aan trainers en coaches. Dus in ieder geval moedig ik de manager in kwestie aan om ter sprake te brengen dat het leren van essentiële vaardigheden die horen bij de strategie aandacht vragen (de nadruk van organiseren ligt vaak op de structuur en proceskant).
Dat neemt de druk van deze situatie niet weg. Om de strategie van “verantwoordelijkheid laag in de organisatie leggen” te laten slagen zullen de manager en medewerker een gesprek (op een volwassen manier) moeten kunnen voeren over bij wie verantwoordelijkheid voor wat ligt. Elke “crisis situatie” is een gelegenheid om iets te leren en een stap te zetten op het ontwikkel pad. Niet direct in de oplossing modus schieten, maar deze gelegenheid aangrijpen om te leren.